Η ίδια η πόλη της Μεσσήνης παραθαλάσσια δεν είναι, κι όμως «Νησί» τη λένε οι δικοί της, και Νησιώτες τους κατοίκους της. Από τα χρόνια του αρχαίου Παυσανία κρατάει αυτή η παράξενη ιστορία που ονόμαζε «Λίμναι» τη σημερινή Μεσσήνη. Όσο και αν μπορεί να άλλαξε το τοπίο μέσα στους αιώνες, το βασικό επιχείρημα ήταν και παραμένει το ίδιο: γύρω-γύρω κάμπος και στη μέση ο οικισμός, σαν στεριανό νησί μέσα στην πεδιάδα. Έτσι οι «Λίμναι» έγιναν επί Φραγκοκρατίας «Νησί», όταν μεγάλωσε πια η πόλη, και το όνομα έμεινε μέχρι σήμερα. Κάντε μια στάση στην όμορφη πλατεία της Μεσσήνης, περιηγηθείτε στα μαγαζιά του Πεζόδρομου και επισκεφτείτε οπωσδήποτε το μουσείο κόσμημα της Πόλης, το μουσείο χαρακτικής του Τάκη Κατσουλίδη , που από το 2002 φιλοξενεί πάνω από 200 χαρακτικά και έργα ζωγραφικής που παραχώρησε στη γενέτειρά του ο Μεσσήνιος Καλλιτέχνης.

Τρεις Διαδρομές ανοίγονται έπειτα από την Μεσσήνη: προς Βορρά και την Αρχαία Μεσσήνη, προς τα δυτικά και το Πολυλίμνιο, και προς το παραλιακό μέτωπο και το Νότο με πυξίδα τον Μεσσηνιακό κόλπο και τους παραθαλάσσιους οικισμούς.

Η διαδρομή του Βορρά είναι ένα πραγματικό ταξίδι στο χρόνο. Με επίκεντρο την Αρχαία Μεσσήνη, μια ολόκληρη αρχαία πόλη που έχει αναδυθεί σήμερα χάρη στις ακάματες προσπάθειες του αρχαιολόγου Πέτρου Θέμελη, και σε απόσταση μόλις λίγων χιλιομέτρων ξεπροβάλλουν κάστρα, μονές, ναοί, γεφύρια που αντέχουν στο χρόνο.